Pubblicato la prima volta il 8 Dicembre 2018 @ 08:47
27 gennaio: Giornata della Memoria
L’è pas stènt’an ma l’è cume fós ir
perché cagl’òmbri l’in sè po’ mèt in tu cantòun
Bsògna arcudèrs, nu ciapésme in zir
c’un basta na vòlta l’an fes’avni di guzlùn
Chi móć ad òsi, chi schélètre vaghènt,
in pésa snà sóra la gòba d’un mat
chi savéva, chi vidéva e us ziréva d’un chènt
l’ha mustrè mènca cusiènza d’un gat
Ma chi tip chi lé je ancora spèss’a nun
e i stà si nòv in bòna cumpagnìa
sa quil chi è dvènt tót sapièntun:
“le roba pasèda, l’an po’ pió turnè clà manìa”
Ma fin tènt chè mònd è sarà divìs tra furb e quajùn
e invézi da calè, la crès la masa di sgrazièd
e us cundana chièltre perché ai vidém divèrs da nùn,
cal mattènzi li pò ancora suzed
Allora l’è impurtènt insgnè tal scòli e discùt
perché ugnun è posa capì, per nu scanzlè la memoria
ma fè sparì dal tóti al lèngui la parola “kaput”
e ricustruì un futur sal macéri dla nostra storia
Perchè l’olocàust l’è stè un dulór per i pió gióst,
una vergògna per tóta l’umanità
ed in quèla a duvèm truvè e’ nost pòst
e dès da fè per putè dì “cl’urór un’artornérà”.
